III 30

Exegi monumentum aere perennius

(Wiersz asklepiadejski mniejszy)

Stawiłem pomnik ponad spiże trwalszy,
wyższy nad ogrom królewskich piramid,
którego deszcz uparty ni wściekły Akwilon
skruszyć nie zdoła, ani nieprzerwane

następstwo lat, ani gonitwa czasu.
Nie cały umrę i znaczna ma cząstka
wymknie się Libitynie: sławą u potomnych
wciąż młody, będę wzrastał, póki na Kapitol

kapłan wstępuje z milczącą dziewicą:
powiedzą o mnie, że gdzie bystry Aufid
szumi, gdzie w wodę niezasobny Daunus
chłopskim rządził plemieniem, ja z nizin powstawszy

pierwszy pieśni eolskie do italskich
rytmów przywiodłem. O, możesz być dumna
z zasług widomych i delfickim laurem
uwieńcz me skronie, wdzięczna Melpomeno.

Horacy
w tłumaczeniu Andrzeja Lama